Section 10.

   Byłam tutaj już równy tydzień i to właśnie z tym przesłaniem obudziłam się po 8 w sobotę. Ogarnęłam się, ubrałam i zeszłam na śniadanie do "mojej" knajpki. Po posiłku postanowiłam kupić sobie paczkę papierosów i w tym celu poszłam do pobliskiego marketu, gdyż dalej mi się nie chciało. Oprócz papierosów kupiłam jeszcze parę innych rzeczy, ale to nie jest istotne. Wracając spacerkiem do hotelowego pokoju myślałam o wcześniejszym dniu.  I tak oto w ten sposób minęła mi cała sobota. Przemyślenia i przemyślenia. Cały Boży dzień. Przynajmniej nikt do mnie nie przychodził i nie truł głowy. Być może, że dzwonił, ale miałam wyłączony telefon. Ciekawe jak tam moje ogłoszenie w urzędzie. Czy ktoś je przeczytał ? Ostatni tydzień, ostatnia szansa na telefon informujący o tym, że mam pracę. Mało prawdopodobne. I tak oto z tym przesłaniem zasnęłam.

   Niedziela, może ona przyniesie coś innego ? Pogoda od razu dała mi odpowiedź. Słońce pojawiało się, by za moment znów się schować. Ogarnęłam się nie spiesząc i wyszłam na śniadanko.

   Dokładnie minął tydzień od poznania Tom'a. Jakby nie patrzeć lubiłam go, ale wolę tego nie okazywać, bo znowu się sparzę. Szłam tak sobie z papierosem w dłoni i nawet nie zdawałam sobie sprawy gdzie zmierzałam. Po około godzinnym spacerku moim oczom ukazała się rzeka, oparłam się o barierki i paląc papierosa przyglądałam się jej drugiemu brzegu. Nie wiem jak udało mi się nie myśleć o niczym, ale cieszyłam się tą chwilą i starałam się wszystko zapamiętać. Widoki, zapach, pogodę, hałas naokoło. Tylko to się liczyło. Tylko to było w tamtym momencie istotne, ważne. Zaciągnęłam się papierosem, który wydawał mi się niepotrzebny w tamtym momencie, ale postanowiłam go wypalić do końca.
-Mogę się poczęstować ? - usłyszałam za sobą znany mi głos.
-Wiesz. Przy innych okolicznościach powiedziałabym ci, żebyś poszedł do sklepu czy kiosku i sobie kupił, ale nie sądzę, żeby jakieś sklepy w okolicy było otwarte.
-Pamiętasz ?
-Pewnie, że pamiętam. - podałam Tom'owi papierosa.
-Czyli już się na mnie nie gniewasz ?
-Nigdy się nie gniewałam na ciebie.
-A wtedy u ciebie ?
-Musiałam to sobie przemyśleć.
-I co ?
-I nic. Było minęło. Ja zaraz wyjeżdżam, nie ma sensu rozkopywać tej sprawy.
-Max głupio się czuje z zaistniałej sytuacji. Dzwonił do ciebie.
-Mam wyłączony telefon. - wyrzuciłam peta.
-Pogadasz z nim ?
-Może.
-Czyli jest jakaś nadzieja ?
-Nadzieja jest zawsze. - spojrzałam na jego oczy. - Będę leciała.
-Nie chcesz mi potowarzyszyć ?
-Masz dziewczynę, niech ona z tobą postoi.
-Pokłóciliśmy się.
-O co ?
-Raczej o kogo. - spojrzał na mnie.
-Czyli już wiem. Mówię to co myślę, a to co wypowiedziane nie można cofnąć.
-A chciałabyś ?
-Może. Ale raczej nie. Zawsze coś dzieję się z jakiejś przyczyny.
-No tak. Pogadaj z Łysym.
-Niech jutro zadzwoni.
-Ale pogadasz z nim ?
-Nie przez telefon. Niech znajdzie w swoim różowym notatniku czas dla mnie.
-Jutro mamy zaplanowany cały dzień.
-Skoro mu zależy na przeprosinach to znajdzie czas.
-Stawiasz go w trudnej sytuacji.
-Życie nie jest łatwe.
-A ty mu go dodatkowo utrudniasz.
-Jakieś przeszkody muszą być. I jestem nią ja.
-Lubisz komplikować życie ?
-To moja pasja.
-Lepsze to od zabijania.
-A no lepsze. Lecę. Pa !
-Do następnego.
   Oby nie.


Hej paskudy :* Ale wam dałam króciuchny rozdzialik :) Wiem, że jestem okropna, ale nie smutajcie. Są krótkie rozdziały ( i jeszcze będą), żeby naszykować was na taaaki długi. Jak na razie to jest jeden z najdłuższych do tej pory, ale do niego mamy jeszcze czas. Widzicie nasza Melka już się zmienia. Mówi, że polubiła Tom'a, papierosy są już jej niepotrzebne ( przynajmniej wtedy ) i troszkę smuta z tego faktu, że spędziła tutaj już połowę urlopu. Małymi kroczkami. To do środy :* PS. Dziekuję za ponad tysiąc wyświetleń :*